Vista normal Vista MARC Vista ISBD

Ardalén / PRADO, Miguelanxo

por Prado, Miguelanxo; Prado, Miguelanxo.
Tipo: materialTypeLabelLibroSeries: Miguelanxo Prado (Norma) ;15.Editor: Santiago de Comopostela :El Patito Editorial ,2012 Edición: 1ª.Descrición: 256 :il. cor ;26cm.ISBN: 9788493943455.Materia(s): Memorias E Lembranzas | Cómics adultos | Emigración e inmigración-Cómics | Mares e océanos-Cómics | Recordos-Cómics | Soños-Cómics | Cómic europeoRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña
Contido:
Premio mellor obra 31 salón del cómic de Barcelona
Resumo: «Os recordos, que son moitos, van e veñen, sen que eu consiga colocalos. Nunca estou seguro de que sucedeu antes ou despois, báilanme os nomes, as caras... É coma se o libro da miña vida alá desfíxose e quedáseme nas mans un puñado de follas que non consigo ordenar de novo. Ás veces, mesmo, é coma se eses recordos non fosen meus... Nin sequera estou seguro de diferenciar o que vivín e o que imaxinei.» Somos o que lembramos. Pero a memoria non é un rexistro obxectivo e inalterable. Sabela tenta reconstruír unha historia, unha parte da súa historia, a través dos recordos de Fidel. Pero hai máis fíos que se van entrelazando nese proceso de recuperación, outras persoas, outras memorias. Porque tamén somos o que os demais lembran. E nesas memorias, propias e alleas, hai amor e agarimo, e hai rancores e odios. Por iso lembrar non é inocuo. Pero quen non lembra, non vive. Despois de tres anos dedicado a Ardalén, Miguelanxo Prado ofrécenos a súa obra máis extensa e ambiciosa ata a data. Un relato fascinante sobre os recordos e a memoria, con personaxes inesquecibles e a mestría dun dos mellores autores de cómic do noso país. Lista(s) nas que aparece este ítem: Premio Nacional da BD | Obras en galego
    valoración media: 0.0 (0 votos)
Non existen ítems para este rexistro

Premio Nacional del Cómic 2013

Premio mellor obra 31 salón del cómic de Barcelona

«Os recordos, que son moitos, van e veñen, sen que eu consiga colocalos. Nunca estou seguro de que sucedeu antes ou despois, báilanme os nomes, as caras... É coma se o libro da miña vida alá desfíxose e quedáseme nas mans un puñado de follas que non consigo ordenar de novo. Ás veces, mesmo, é coma se eses recordos non fosen meus... Nin sequera estou seguro de diferenciar o que vivín e o que imaxinei.»

Somos o que lembramos. Pero a memoria non é un rexistro obxectivo e inalterable. Sabela tenta reconstruír unha historia, unha parte da súa historia, a través dos recordos de Fidel. Pero hai máis fíos que se van entrelazando nese proceso de recuperación, outras persoas, outras memorias. Porque tamén somos o que os demais lembran.

E nesas memorias, propias e alleas, hai amor e agarimo, e hai rancores e odios.

Por iso lembrar non é inocuo. Pero quen non lembra, non vive.

Despois de tres anos dedicado a Ardalén, Miguelanxo Prado ofrécenos a súa obra máis extensa e ambiciosa ata a data. Un relato fascinante sobre os recordos e a memoria, con personaxes inesquecibles e a mestría dun dos mellores autores de cómic do noso país.

Coa tecnoloxía Koha